این الرجبیون.....
روز اوّل رجب
روز شریفى است و در آن چند عمل است.
اوّل : روزه گرفتن روایت شده که حضرت نوح علیه السلام در این روز بکشتى سوار شد و امر فرمود کسانى را که با او بودند روزه بدارند و هر که این رُوز را روزه بدارد آتش جهنّم یکسال راه از او دور شود.
دوّم : غسل کند .
سیم : زیارت امام حسین علیه السلام کند شیخ روایت کرده از بشیر دَهّان از امام جعفر صادق علیه السلام که فرمود هر که زیارت کند حسین بن علىّ عَلیهِماالسَّلام را در روز اوّل رجب بیامرزد خداوند عالَم او را البته .
چهارم : بخواند دعاى طویلى که سید در اقبال نقل فرموده .
پنجم : شروع کند به نماز سلمان (رض ) بدین طریق که ده رکعت نماز گذارد و بعد از هر دو رکعت سلام دهد و در هر رکعت یک مرتبه حمد و سه مرتبه سوره توحید و سه مرتبه قُلْ یا اَیهَا الْکافِرُونَ بخواند و بعد از هر سلام دستها را بلند کند و بگوید :
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ لَهُ الْمُلْک وَلَهُ الْحَمْدُ یحْیى وَیمیتُ وَهُوَ
حَىُّ لا یمُوتُ بِیدِهِ الْخَیرُ وَهُوَ عَلى کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ
پس بگوید اَللّهُمَّ لا
مانِعَ لِما اَعْطَیتَ وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ وَلا ینْفَعُ ذَاالْجَدِّ مِنْک الْجَدُّ
پس دستها را بر روى خود کشد و در روز نیمه ماه نیز این نماز را بهمین کیفیت بخواند لکن عوض این دعا بعد از عَلى کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ بگوید:
اِلها واحِدا اَحَدا فَرْدا صَمَدا
لَمْ یتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَدا
و در روز آخر ماه نیز چنین کند لکن بعد از عَلى کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ بگوید :
وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ
اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ
پس دستها را بر روى خود بکشد و حاجت خود را بطلبد و از فوائد این نماز نباید غفلت نمود که آن بسیار است .
وبدانکه از براى حضرت سلمان نیز نماز دیگرى است در روز اوّل این ماه ده رکعت در هر رکعت حمد یکمرتبه و توحید سه مرتبه با فضیلت بسیار که مجملش آمرزش گناهان و محفوظ بودن از فتنه قبر و عذاب روز قیامت و رفتن جُذام و بَرَص و ذات الجنب از خواننده آن است و سید نیز براى این روز چهار رکعت نماز نقل کرده هر که خواهد به اقبال مراجعه کند و در این روز سنه (57) پنجاه و هفت بقولى ولادت حضرت باقر علیه السلام واقع شده و لکن مختار داعى در سیم صفر است.
در روز دوّم این ماه بقولى ولادت با سعادت حضرت امام علىّ نقى علیه السلام است سنه 212 و شهادت آن حضرت در سیم سنه (254) دویست و پنجاه و چهار در سُرَّ مَنْ رَاءى واقع شده .
روز دهم بقول ابن عیاش ولادت حضرت امام محمّد تقى علیه السلام واقع شده .
ایام البیض
شب سیزدهم
بدانکه مستحبّ است در هریک از ماه رجب وشعبان ورمضان آنکه در شب سیزدهم دو رکعت نماز بگذارند درهر رکعت حمد یک مرتبه و یس و تَبارَک المُلْک و توحید بخوانند .
در شب چهاردهم چهار رکعت به دو سلام به همین کیفیت .
درشب پانزدهم شش رکعت به سه سلام به همین کیفیت از حضرت صادق علیه السلام مرویست که هر که چنین کند جمیع فضیلت این سه ماه را دریابد و جمیع گناهانش غیر از شرک آمرزیده شود.
روز سیزدهم
اوّل ایام البیض است و ثواب بسیارى براى روزه این روز و دو روز بعد وارد شده و اگر کسى خواهد عمل اُمّ داوُد بجا آورد باید این روز را روزه بگیرد و در این روز بنا بر مشهور بعد از سى سال از عام الفیل ولادت با سعادت حضرت امیر المؤ منین علیه السلام در میان کعبه مُعَظَّمه واقع شده است
اعمال شب نیمه ماه رجب
شب شریفى است و در آن چند عملست .
اوّل: غسل
دوّم : احیاء آن به عبادت چنانکه علاّمه مجلسى فرموده .
سیم : زیارت امام حسین علیه السلام .
چهارم : شش رکعت نماز که در شب سیزدهم ذکر شد .
پنجم : سى رکعت نماز در هر رکعت حمد و ده مرتبه توحید و این نماز را سید از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله نقل کرده با فضیلت بسیار .
ششم : دوازده رکعت نماز هر دو رکعت بیک سلام و در هر رکعت هر یک از سوره حمد و توحید و فلق و ناس و آیة الکرسى و قَدْر را چهار مرتبه بخواند و بعد از سلام چهار مرتبه بگوید :
اَللّهُ اَللّهُ رَبّى لا اُشْرِک بِهِ شَیئا وَلا اَتَّخِذُ مِنْ دُونِه وَلِیا
و هر چه مى خواهد بخواند و این نماز را بدین طریق سید از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده و لکن شیخ در مصباح فرموده روایت کرده داود بن سرحان از حضرت صادق علیه السلام که فرمود بجا مى آورى در شب نیمه رجب دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعت حمد و سوره و چون فارغ شدى از نماز مى خوانى بعد از آن حمد و معوذتین و سوره اخلاص و آیة الکرسى را چهار مرتبه و مى گوئى بعد از آن :
سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَکبَرُ چهار مرتبه
پس مى گوئى:
اَللّهُ اَللّهُ رَبّى لا اُشْرِک بِهِ شَیئا وَ ما شاَّءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ
و بجا مى آورى در شب بیست و هفتم نیز مثل این را .
اعمال روز نیمه رجب
روز مبارکى است و در آن چند عمل است .
اوّل : غسل
دوّم : زیارت حضرت امام حسین علیه السلام از ابن ابى بصیر منقول است که گفت سؤ ال کردم از حضرت امام رضاعلیه السلام که در چه ماه زیارت کنیم امام حسین علیه السلام را فرمود در نیمه رجب و نیمه شعبان .
سیم : نماز سلمان به نحویکه در روز اوّل گذشت .
چهارم : چهار رکعت نماز بخواند و بعد از سلام دست خود را پهن کند و بگوید :
اَللّهُمَّ یا مُذِلَّ کلِّ جَبّارٍ
وَیا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ اَنْتَ کهْفى حینَ تُعْیینِى الْمَذاهِبُ وَاَنْتَ بارِئُ
خَلْقى رَحْمَةً بى وَقَدْ کنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِیاً وَلَوْ لا رَحْمَتُک لَکنْتُ
مِنَ الْهالِکینَ وَاَنْتَ مُؤَیدى بِالنَّصْرِ عَلى اَعْداَّئى وَلَوْ لا نَصْرُک
اِیاىَ لَکنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ یا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَعادِنِها
وَمُنْشِئَ الْبَرَکةِ مِنْ مَواضِعِها یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ
وَالرِّفْعَةِ فَاَوْلِیاَّؤُهُ بِعِزِّهِ یتَعَزَّزُونَ وَیا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوک نیرَ
الْمَذَلَّةِ عَلى اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خاَّئِفُونَ اَسئَلُک بِکینُونِیتِک
الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ کبْرِیاَّئِک وَاَسئَلُک بِکبْرِیاَّئِک الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ
عِزَّتِک وَاَسئَلُک بِعِزَّتِک الَّتِى اسْتَوَیتَ بِها عَلى عَرْشِک فَخَلَقْتَ بِها
جَمیعَ خَلْقِک فَهُمْ لَک مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیتِهِ
روایت است که هر صاحب غمى این دعا را بخواند حقّ تعالى او را از اندوه و غم آسایش بخشد
عمل امّ داوود
پنجم : عمل امّ داوود که عمده اعمال این روز است و براى برآمدن حاجات و کشف کرُبات و دفع ظلم ظالمان مؤ ثّر است و کیفیت آن بنا بر آنچه در مصباح شیخ است آنست که چون خواهد این عمل را بجا آورد روزه بگیرد روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را پس در روز پانزدهم نزد زوال غسل کند و چون وقت زوال داخل شود نماز ظهر و عصر را بجا آورد در حالتیکه رکوع و سجودشان را نیکو کند و در موضع خلوتى باشد که چیزى او را مشغول نسازد و انسانى با او تکلّم ننماید پس چون از نماز فارغ شود رو به قبله کند و بخواند حمد را صد مرتبه و سوره اخلاص را صد مرتبه و آیة الکرسى را ده مرتبه و بعد از اینها بخواند سوره انعام و بنى اسرائیل و کهف و لقمان و یس و صافّات و حَّم سجده و حَّمعَّسَّق و حَّم دخان و فتح و واقعه و مُلْک و نَّ وَ اِذَا السَّماَّءُ انْشَقَّتْ و ما بعدش را تا آخر قرآن و چون از اینها فارغ شود بگوید در حالتى که رو به قبله باشد:
صَدَقَ اللّهُ الْعَظیمُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیومُ ذُو
الْجَلالِ وَالاِْکرامِ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَلیمُ الْکریمُ الَّذى لَیسَ کمِثْلِهِ
شَىْءٌ وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ الْبَصیرُ الْخَبیرُ شَهِدَ اللّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ
وَالْمَلاَّئِکةُ وَاُولوُا الْعِلْمِ ق اَّئِماً بِالْقِسْطِ لا اِل- هَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ
وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکرامُ وَاَنَا عَلى ذلِک مِنَ الشّاهِدینَ اَللّهُمَّ لَک
الْحَمْدُ وَلَک الْمَجْدُ وَلَک الْعِزُّ وَلَک الْفَخْرُ وَلَک الْقَهْرُ وَلَک النِّعْمَةُ
وَلَک الْعَظَمَةُ وَلَک الرَّحْمَةُ وَلَک الْمَهابَةُ وَلَک السُّلْطانُ وَلَک الْبَهاَّءُ
وَلَک الاِْمْتِنانُ وَلَک التَّسْبیحُ وَلَک التَّقْدیسُ وَلَک التَّهْلیلُ وَلَک
التَّکبیرُ وَلَک ما یرى وَلَک ما لا یرى وَلَک ما فَوْقَ السَّمواتِ الْعُلى
وَ لَک ما تَحْتَ الثَّرى وَلَک الاْرَضُونَ السُّفْلى وَلَک الاْ خِرَةُ
وَالاُْولى وَلَک ما تَرْضى بِهِ مِنَ الثَّناَّءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّکرِ وَ النَّعْماَّءِ
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى جَبْرَئیلَ اَمینِک عَلى وَحْیک وَالْقَوِىِّ عَلى اَمْرِک
وَالْمُطاعِ فى سَمواتِک وَمَحالِّ کراماتِک الْمُتَحَمِّلِ لِکلِماتِک
النّاصِرِ لاَِنْبِیاَّئِک الْمُدَمِّرِ لاِعْداَّئِک اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى میکائیلَ مَلَک
رَحْمَتِک وَالْمَخْلُوقِ لِرَاءْفَتِک وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعینِ لاِهْلِ طاعَتِک
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اِسْرافیلَ حامِلِ عَرْشِک وَصاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ
لاِمْرِک الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خیفَتِک اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى حَمَلَةِ الْعَرْشِ
الطّاهِرینَ وَعَلىَ السَّفَرَةِ الْکرامِ الْبَرَرَةِ الطَّیبینَ وَعَلى مَلاَّئِکتِک
الْکرامِ الْکاتِبینَ وَ عَلى مَلاَّئِکةِ الْجِنانِ وَخَزَنَةِ النّیر انِ وَمَلَک
الْمَوْتِ وَالاْعْوانِ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکرامِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اَبینا آدَمَ
بَدیعِ فِطْرَتِک الَّذى کرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلاَّئِکتِک وَاَبَحْتَهُ جَنَّتَک اَللّهُمَّ
صَلِّ عَلى اُمِّنا حَوّاَّءَ الْمُطَهَّرَةِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفّاتِ مِنَ الدَّنَسِ
الْمُفَضَّلَةِ مِنَ الاِْنْسِ الْمُتَرَدِّدَةِ بَینَ مَحالِّ الْقُدُْسِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى
هابیلَ وَشَیثٍ وَاِدْریسَ وَنُوحٍ وَهُودٍ وَصالِحٍ وَ اِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ
وَاِسْحقَ وَیعْقُوبَ وَیوسُفَ وَالاْسْباطِ وَلُوطٍ وَشُعَیبٍ وَاَیوبَ
وَمُوسى وَهارُونَ وَیوشَعَ وَمیشا وَالْخِضْرِ وَذِى الْقَرْنَینِ وَیونُسَ
وَاِلْیاسَ وَالْیسَعَ وَذِى الْکفْلِ وَطالُوتَ وَداوُدَ وَسُلَیمانَ وَزَکرِیا
وَشَعْیا وَیحْیى وَتُورَخَ وَمَتّى وَاِرْمِیا وَحَیقُوقَ وَدانِیالَ وَعُزَیرٍ
وَعیسى وَشَمْعُونَ وَجِرْجیسَ وَالْحَوارِیینَ وَالاْتْباعِ وَخالِدٍ
وَحَنْظَلَةَ وَلُقْمانَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ
مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ وَبارِک عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کما صَلَّیتَ
وَرَحِمْتَ وَبارَکتَ عَلى اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ اِنَّک حَمیدٌ مَجیدٌ اَللّهُمَّ
صَلِّ عَلَى الاْوْصِیاَّءِ وَالسُّعَداَّءِ وَالشُّهَداَّءِ وَاَئِمَّةِ الْهُدى اَللّهُمَّ صَلِّ
عَلَى الاْبْدالِ وَالاْوْتادِ وَالسُّیاحِ وَالْعُبّادِ وَالْمُخْلِصینَ وَالزُّهّادِ
وَاَهْلِ الجِدِّ وَالاِْجْتِهادِ وَاخْصُصْ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَیتِهِ بِاَفْضَلِ
صَلَواتِک وَاَجْزَلِ کراماتِک وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنّى تَحِیةً وَسَلاماً
وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَکرَماً حَتّى تُبَلِّغَهُ اَعْلى دَرَجاتِ اَهْلِ
الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیینَ وَالْمُرْسَلینَ وَالاْفاضِلِ الْمُقَرَّبینَ اَللّهُمَّ وَصَلِّ
عَلى مَنْ سَمَّیتُ وَمَنْ لَمْ اُسَمِّ مِنْ مَلاَّئِکتِک وَاَنْبِی اَّئِک وَرُسُلِک
وَاَهْلِ طاعَتِک وَاَوْصِلْ صَلَواتى اِلَیهِمْ وَاِلى اَرْواحِهِمْ وَاجْعَلْهُمْ
اِخْوانى فیک وَاَعْوانى عَلى دُعاَّئِک اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَشْفِعُ بِک اِلَیک
وَبِکرَمِک اِلى کرَمِک وَبِجُودِک اِلى جُودِک وَبِرَحْمَتِک اِلى رَحْمَتِک
وَبِاَهْلِ طاعَتِک اِلَیک وَاَسئَلُک الّلهُمَّ بِکلِّ ما سَئَلَک بِهِ اَحَدٌ مِنْهُمْ مِنْ
مَسْئَلَةٍ شَریفَةٍ غَیرِ مَرْدُودَةٍ وَبِما دَعَوْک بِهِ مِنْ دَعْوَةٍ مُجابَةٍ غَیرِ مُخَیبَةٍ
یااَللّهُ یارَحْمنُ یا رَحیمُ یا حَلیمُ یا کریمُ یا عَظیمُ یا جَلیلُ یامُنیلُ یا
جَمیلُ یا کفیلُ یا وَکیلُ یا مُقیلُ یا مُجیرُ یا خَبیرُ یا مُنیرُ یا مُبیرُ یا
مَنیعُ یا مُدیلُ یا مُحیلُ یا کبیرُ یا قَدیرُ یا بَصیرُ یا شَکورُ یا بَرُّ یا
طُهْرُ یا طاهِرُ یا قاهِرُ یا ظاهِرُ یا باطِنُ یا ساتِرُ یا مُحیطُ یا مُقْتَدِرُ
یا حَفیظُ یا مُتَجَبِّرُ یا قَریبُ یا وَدُودُ یا حَمیدُ یا مَجیدُ یا مُبْدِئُ یا
مُعیدُ یا شَهیدُ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا قابِضُ یا
باسِطُ یا هادى یا مُرْسِلُ یا مُرْشِدُ یا مُسَدِّدُ یا مُعْطى یا مانِعُ یا
دافِعُ یا رافِعُ یا باقى یا واقى یا خَلاّقُ یا وَهّابُ یا تَوّابُ یا فَتّاحُ
یا نَفّاحُ یا مُرْتاحُ یا مَنْ بِیدِهِ کلُّ مِفْتاحٍ یا نَفّاعُ یا رَؤُفُ یا عَطُوفُ
یا کافى یا شافى یا مُعافى یا مُکافى یا وَفِىُّ یا مُهَیمِنُ یا عَزیزُ یا
جَبّارُ یا مُتَکبِّرُ یا سَلامُ یا مُؤْمِنُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا نُورُ یا مُدَبِّرُ یا
فَرْدُ یا وِتْرُ یا قُدُّوسُ یا ناصِرُ یا مُونِسُ یا باعِثُ یا وارِثُ یا عالِمُ
یا حاکمُ یا بادى یا مُتَعالى یا مُصَوِّرُ یا مُسَلِّمُ یا مُتَحَبِّبُ یا قاَّئِمُ یا
داَّئِمُ یا عَلیمُ یا حَکیمُ یا جَوادُ یا بارِى ءُ یا باَّرُّ یا ساَّرُّ یا عَدْلُ یا
فاصِلُ یا دَیانُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا سَمیعُ یا بَدیعُ یا خَفیرُ یا مُعینُ
[مُغَیرُ] یاناشِرُ یاغافِرُ یاقَدیمُ یامُسَهِّلُ یا مُیسِّرُ یا مُمیتُ یا مُحْیى
یا نافِعُ یا رازِقُ یا مُقْتَدِرُ یا مُسَبِّبُ یا مُغیثُ یا مُغْنى یا مُقْنى یا
خالِقُ یا راصِدُ یا واحِدُ یا حاضِرُ یا جابِرُ یا حافِظُ یا شَدیدُ یا
غِیاثُ یا عاَّئِدُ یا قابِضُ یا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلى فَکانَ بِالْمَنْظَرِ الاْعْلى
یا مَنْ قَرُبَ فَدَنا وَبَعُدَ فَنَاى وَعَلِمَ السِّرَّ وَاَخْفى یا مَنْ اِلَیهِ التَّدْبیرُ
وَلَهُ الْمَقادیرُ وَیا مَنِ الْعَسیرُ عَلَیهِ [سَهْلٌ] یسیرٌ یا مَنْ هُوَ عَلى ما
یشاَّءُ قَدیرٌ یا مُرْسِلَ الرِّیاحِ یا فالِقَ الاِْصْباحِ یا باعِثَ الاْرْواحِ یا
ذَاالْجُودِ وَالسَّماحِ یا راَّدَّ ما قَدْ فاتَ یا ناشِرَ الاْمْواتِ یا جامِعَ
الشَّتاتِ یا رازِقَ مَنْ یشاَّءُ [بِغَیرِ حِسابٍ وَیا] فاعِلَ ما یشاَّءُ کیفَ
یشاَّءُ وَیا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکرامِ یا حَىُّ یا قَیومُ یا حَیاً حینَ لا حَىَّ یا
حَىُّ یا مُحْیىَ الْمَوْتى یا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ بَدیعُ السَّمواتِ
وَالاَْرْضِ یا اِلهى وَسَیدى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ
مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ بارِک عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کما صَلَّیتَ
وَبارَکتَ وَرَحِمْتَ عَلى اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ اِنَّک حَمیدٌ مَجیدٌ
وَارْحَمْ ذُلىّ وَ فاقَتى وَفَقْرى وَانْفِرادى وَوَحْدَتى وَخُضُوعى بَینَ
یدَیک وَاعْتِمادى عَلَیک وَتَضَرُّعى اِلَیک اَدْعُوک دُعاَّءَ الْخاضِعِ
الذَّلیلِ الْخاشِعِالْخاَّئِفِ الْمُشْفِقِ الْباَّئِسِ الْمَهینِ الْحَقیرِ الْجائِعِ